Vanavond naar een concert van Sade geweest. Het concert was in Anaheim, net om de deur van Disney. Ik was nog niet eerder naar een concert van een zo’n geweldige zangeres geweest en het was erg indrukwekkend. Ze is ondertussen al 52 jaar maar dat is onmogelijk te zien of te horen …
Afgelopen vrijdag weer naar de orthodontist geweest om nogmaals een gipsafdruk te maken voor een apparaat om haar tong in het gareel te houden. Als ze zich goed houdt dan krijgt ze ook de “brackets” op haar boventanden. Dit zijn die ijzeren plaatjes waar een draad en gekleurde elastiekjes op gaan. Spannend natuurlijk en Alexandra is de dagen aan het aftellen, want die vindt het natuurlijk allemaal reuze tof. Voor mama extra goed poetswerk in het verschiet, want tandplak opbouw is sneller als je niet goed poetst. Gelukkig heeft mama ervaring, want die heeft vroeger ook een beugel gehad 🙂 Tegenwoordig kun je uit allemaal kleurtjes kiezen dus in die zin wel het een en ander veranderd. We zullen een foto maken en plaatsen als ze haar spul in heeft.
Maandag was het weer tijd om naar de tandarts te gaan. De kinderen vinden dit altijd een uitje 🙂
Na het schoonmaken van de tanden en kiezen was het tijd voor een evaluatie van de orthodontist. Roos-Marijn die heel erg graag “braces” wil is er nog niet aan toe, haar gebit is prima in orde en heeft nog geen behandeling nodig. Alexandra is echter een ander verhaal. Alexandra is aan de beurt. Haar tong ligt op de een of andere manier niet goed in haar mond en dat zorgt ervoor dat ze haar tanden naar voren duwt etc. Blijkbaar is je tong de sterkste spier in je lichaam. Gisteren dus weer terug om foto’s etc. te maken en om een gipsafdruk te laten maken. Ik kan je dus wel vertellen dat het tegenwoordig dus allemaal ietsjes anders gaat als toen ik een beugel kreeg. Sommige dingen nog wel hetzelfde, maar andere dingen toch wel anders. Volgende week weer terug om zogenaamde spacers tussen haar kiezen te plaatsen om ruimte te maken om bandjes om haar kiezen te doen. Alexandra heeft dus een functionele beugel nodig om haar tong te laten doen wat hij moet doen. Als ik dus terug kijk heb ik dit eigenlijk al de hele tijd gezegd, vanaf dat de kleine smurf net geboren was heeft ze al overhoop gelegen met haar tong. Flesdrinken was bijv. geen feest en ook praat ze wat onduidelijker dan Roos. Komt het toch nog allemaal goed 😉 Alexandra voelt zich in ieder geval een grote meid, want zij krijgt braces en Roos-Marijn moet nog even wachten (als het nodig mocht zijn)
Gisteren was Cor’s verjaardag en Mascha had een aantal verassingen geregeld. Natuurlijk werd er ‘s ochtends gezongen. De dames wonen nu alweer zolang in Amerika dat het automatisch al ‘happy birtday’ was in plaats van ‘ er is er een jarig’. Als eerste cadeau was er een pakketje van Dean & Deluca . De grootste verassing echter was het etentje ‘s avonds. Mascha had al allemaal behoorlijk stil gehouden maar we hadden een diner bij een restaurant dat vrij dicht bij is maar waar we toch nog nooit geweest waren: Andrea in Pellican Hill.
Het eten was echt fantastisch; het is een Italiaanse keuken en ze hebben overheerlijke dingen op het menu. Het uitzicht is ook heel erg mooi; een uitzicht over zee. Natuurlijk hebben we in een Italiaans restaurant de Risotto geprobeerd.
Op zijn werk waren ze Cor echter ook niet vergeten… een grote taart.
